Δυο λόγια για το C10 H16 O
Πάμε πίσω χιλιάδες χρόνια πριν, όταν οι άνθρωποι παρατήρησαν γοητευμένοι ότι κάποια περίεργα κιτρινόχρωμα λαμπερά κομμάτια μέσα στους βράχους είχαν ανεξήγητες ιδιότητες. Να δεις που άμα τα τρίβεις πάνω στο τρίχωμα της γάτας, σε μάλλινα ρούχα ακόμα και στα μαλλιά σου, μπορούν να σηκώνουν μικρά φύλα, ξυλάκια, φρύγανα μέχρι και σκόνη χαλκού και σιδήρου! Άσε που αν τα κατεργαζόσουν κατάλληλα αποκτούσαν ένα γλυκό ζεστό κίτρινο χρώμα ιδανικό για εντυπωσιακά κοσμήματα.
Και μετά ήρθαν οι Έλληνες…..Το ονόμασαν ήλεκτρον από τον ήλιο μια και προέρχονταν από τα δάκρυα των Ηλιάδων, των θυγατέρων του ήλιου και αδελφών του Φαέθωνα, όταν θρηνούσαν για το άτυχο αδελφό τους που κεραυνοβολήθηκε από το Δία καθώς οδηγούσε το άρμα του πατέρα του. Ειδικότερα ο Σοφοκλής έλεγε πως είναι δάκρυα παράξενων πουλιών που θρηνούσαν το θάνατο του ήρωα Μελέαγρου. Ο σοφός Νικίας πίστευε πως ήταν ο χυμός των ακτινών του ηλίου που έπηζαν καθώς βουτούσαν στη θάλασσα και στη συνέχεια ξεβράζονταν στην ξηρά. Και τέλος, ο πρώτος των επτά σοφών της αρχαιότητας (ο μαθηματικός – φυσικός - αστρονόμος – μηχανικός - μετεωρολόγος και φιλόσοφος ) Θαλής ο Μιλήσιος, αφού ανακάλυψε την ιδιότητά του να φορτίζεται το ονόμασε ήλεκτρον, από όπου και το σημερινό όνομα «ηλεκτρισμός». Μετά οι Άραβες το είπαν «kahruba» (που θα πει: «αυτό που έλκει τα άχυρα»), οι Τούρκοι το παράφρασαν kehribar και τέλος οι σύγχρονοι Έλληνες «κεχριμπάρι». Όσο για την τιμή του, ένα μικρό μόνο κομμάτι κεχριμπαριού άξιζε περισσότερο από ένα υγιή σκλάβο!.
Και τώρα ας μιλήσουμε επιστημονικά: Το πεύκο, ο κέδρος και άλλα κωνοφόρα δένδρα εκκρίνουν ένα κολλώδες ρετσίνι για να προστατευθούν από α έντομα και τα πουλιά. Πριν 100 εκατομμύρια χρόνια, οι γεωλογικές ανακατατάξεις στη γη ήταν τρομακτικές. Κάποια δάση από πεύκα καταπλακώνονταν και συμπιέζονταν από χιλιάδες τόνους μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Κάτω από αυτή την τρομακτική πίεση και τη θερμοκρασία, το ρετσίνι των δένδρων που θάφτηκαν αρχίζει να γίνεται απολίθωμα και με τη σειρά του κεχριμπάρι, με χημική σύνθεση C10 H16 O. Οι διάφορες φυσικές συνθήκες και τα χημικά στοιχεία, του προσδίδουν μεγάλη ποικιλία σε μορφές και χρώματα, από άσπρο (βασιλικό κεχριμπάρι), διάφανο κίτρινο, σε κερασί, μελί, ακόμα και μαύρο. Σήμερα το βρίσκουμε στις ακτές της Βαλτικής θάλασσας ( το ακριβότερο και καθαρότερο), στη Ρωσία, στη Σικελία, στη Ρουμανία, στον Καναδά και στις ΗΠΑ. Τώρα αν την στιγμή που το δέντρο θάφτηκε, είχαν κολλήσει επάνω του διάφορα υλικά όπως φύλλα, άμμος, αράχνες και αλλά μικρά ζωύφια, αυτά "φυλακίστηκαν" με αποτέλεσμα να τα βλέπουμε τώρα μέσα του. Ερευνητές βρήκαν για παράδειγμα το απολίθωμα μιας αράχνης και του θύματός της, από την εποχή των δεινοσαύρων πριν 100 εκατομμύρια χρόνια, παγιδευμένα μέσα σε κεχριμπάρι. Μέχρι και ο Στίβεν Σπίλμπεργκ «έφτιαξε» το Jurasic Park του με κλωνοποιημένους δεινόσαυρους, από το αίμα δεινοσαύρου που βρέθηκε μέσα σε ένα κουνούπι που ήταν παγιδευμένο σε ένα κεχριμπάρι!.
Και πάλι στα δικά μας, Κόσμημα: Τα πρώτα κοσμήματα χρονολογούνται από το 12.000 π.Χ.! για να πάρουν σειρά οι Βαβυλώνιοι, οι Φοίνικες, οι Αιγύπτιοι και οι Έλληνες (έχουν βρεθεί πανέμορφα ενώτια, περιδέραια και άλλα κοσμήματα σε τάφους στις Μυκήνες). Ο Νέρωνας έστειλε εκστρατευτικό σώμα στη Βαλτική για να μαζέψει το καθαρότερο κεχριμπάρι για το παλάτι του ενω η Μεγάλη Αικατερίνη διέθετε ολόκληρο δωμάτιο φυρηλατημένο από εξαίσιο κεχριμπάρι, δώρο του Φρειδερίκου Γουίλιαμ της Πρωσίας στον τσάρο Μεγάλο Πέτρο το 1717. Στις μέρες μας χρησιμοποιείτε για περίτεχνα κολιέ, μενταγιόν, σκουλαρίκια, καμέο, καρφίτσες, και δαχτυλίδια. Οι άνδρες εκτιμούν στα κομπολόγια και τα μπεγλέρια το απαλό και ζεστό άγγιγμα του. Να μην ξεχασουμε και τις ενεργειακές του ιδιότητες. Χρησιμοποιείται σαν φυλαχτό και θεραπευτικό προστατεύοντας το σώμα, γεμίζοντας το με ζωτικότητα και ευδιαθεσία, δίνοντας μας υπομονή κι εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Αποβάλλει την αρνητική ενέργεια από το σώμα, εξαγνίζει το πνεύμα και την καρδιά και καθαρίζει τα τσάκρα.
Στα ΧΕΙΡΟΠΟΙΗΜΑΤΑ μπορείτε να ανακαλύψετε μια πλήρη σειρά από χειροποίητα κοσμήματα και κομπολόγια από αυθεντικό κεχριμπάρια Βαλτικής δεμένα περίτεχνα με ασημί 925 ή με ημιπολύτιμες πέτρες.
